SKO nakazało Burmistrzowi ponowne rozpatrzenie wniosku

25 października do Urzędu Miejskiego w Przedborzu złożyłem wniosek na podstawie przepisów Ustawy o dostępie do informacji publicznej. Wnioskowałem o udostępnienie informacji dotyczącej pracowników którzy zostali zatrudnieni w UM w Przedborzu od dnia 1 maja br. do dnia udzielenia odpowiedzi:

- ile osób zostało zatrudnionych,

- na jakich stanowiskach,

- na jakich warunkach,

-z jakim zakresem obowiązków?

Na trzy pierwsze punkty odpowiedź otrzymałem. Jeśli chodzi o zakres obowiązków, Burmistrz, wydał decyzję odmowną, którą zaskarżyłem do Samorządowego Kolegium Odwoławczego.

Odmawiając odpowiedzi w przedmiocie podania zakresu obowiązków, Burmistrz stanął na stanowisku, że są one przedmiotem ochrony ze względu na prawo do prywatności pracowników, jako osób nie pełniących funkcje publiczne.

W skardze do SKO przedstawiłem swoje stanowisko w sprawie, twierdząc, że:

Zgodnie z ustawą o dostępie do informacji publicznej prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu ze względu na prywatność osoby fizycznej. Ograniczenie to nie dotyczy informacji o osobach pełniących funkcje publiczne, mających związek z pełnieniem tych funkcji, w tym o warunkach powierzenia i wykonywania funkcji, oraz przypadku, gdy osoba fizyczna rezygnuje z przysługującego im prawa.
(...)
Ochrona prywatności osoby fizycznej nie może zachodzić jednak w przypadku informacji o pracowniku bezpośrednio związanych z wykonywaniem przez niego obowiązków służbowych np. o zakresie obowiązków pracownika. Taka informacja nie może korzystać z ochrony, ponieważ jest bezpośrednio związana z wykonywaniem zadań przez podmiot zobowiązany do stosowania ustawy o dostępie do informacji publicznej. Inne rozumienie tego przepisu prowadziłoby do absurdalnych sytuacji, gdyby przyjąć, że zakres obowiązków pracownika podlega ochronie przed ujawnieniem pracodawca nie mógłby np. informować petentów przychodzących do Urzędu załatwić swoje sprawy urzędowe o osobach odpowiedzialnych za wykonywanie danych czynności.
W tym miejscu warto przypomnieć, że zgodnie z ustawą o pracownikach samorządowych wskazanie zakresu zadań do wykonywania na danym stanowisku urzędniczym jest jawne w chwili ogłoszenia informacji o naborze, również w przypadku naboru na stanowiska takie jak w moim wniosku ( np. referenta). Ochronie nie podlega również tożsamość pracownika (imię i nazwisko). Potwierdza to wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 6 maja 2010 r. II SAB/Go 10/10
(...)
Mylnie organ uznał, że w tym zakresie zastosowanie znajduje art. 5 ust. 2 ustawy, w myśl którego prawo do informacji podlega ograniczeniu ze względu na prywatność osoby fizycznej.
Wbrew stanowisku organu przepis ten ma zupełnie inny przedmiot ochrony. Zapewnia on ochronę życia prywatnego osób pełniących funkcje publiczne, tj. tej sfery życia, która nie jest bezpośrednio związana z pełnieniem danej funkcji publicznej. Wskazuje na to treść art. 61 ust. 1 zdanie pierwsze Konstytucji RP stanowiącego, iż obywatel ma prawo (co do zasady) do uzyskiwania informacji o działalności organów władzy publicznej oraz osób pełniących funkcje publiczne, przy czym zgodnie z art. 61 ust. 3 ograniczenie tego prawa może nastąpić wyłącznie ze względu na określoną w ustawach ochronę wolności i praw innych osób i podmiotów gospodarczych oraz ochronę porządku publicznego, bezpieczeństwa lub ważnego interesu gospodarczego państwa. Art. 47 Konstytucji przewiduje zaś dla każdego prawo do ochrony prawnej życia prywatnego, rodzinnego, czci i dobrego imienia oraz do decydowania o swoim życiu osobistym. Interpretując treść art. 5 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej Sąd Najwyższy wyraził pogląd w uzasadnieniu wyroku z dnia 24 czerwca 2003 r., III RN 95/02 ("Wokanda 2004 nr 2, s. 19), według którego cechą prawa do prywatności jest to, że ochroną tą objęta jest dziedzina życia osobistego (prywatnego), rodzinnego i towarzyskiego człowieka.
Zauważyć pragnę, że w moim wniosku, w zakresie w którym odmówiono mi udzielenia przekazania żądanych informacji, nie wnioskowałem o podanie imion i nazwisk pracowników o których zakres obowiązków występowałem, a jedynie przyporządkowanie zakresu obowiązków do danego stanowiska osób zatrudnionych w UM w Przedborzu we wskazanym ze wniosku okresie czasu.
Nadto, chciałam zwrócić uwagę na fakt, że Organ nie wykazał w Decyzji, aby zapytał pracowników o których mowa, o to czy zezwalają na udostępnienie wnioskowanej przeze mnie informacji dotyczących ich zakresu obowiązków służbowych, a zaznaczyć należy, że zgodnie z przywołanym przez Organ przepisem (art. 5 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej) osoba fizyczna może zrezygnować z przysługującego mu prawa do ochrony prywatności. Zatem skoro brak jest w Decyzji informacji na temat wystąpienia Organu do interesujących nas pracowników o rezygnacji z w/w prawa, to przyjąć należy, że na dzień wydania skarżonej Decyzji, Organ czynności takiej nie dokonał.

W dniu 18 grudnia SKO wydało decyzję w przedmiotowej sprawie uchylając decyzję wydaną przez Burmistrza Przedborza, i nakazało mu ponowne rozpatrzenie wniosku. SKO zarzuciło decyzji wydanej przez Burmistrza, m.in:

- nie dokonał rzetelnej analizy która z zatrudnionych osób, objęta wnioskiem nie sprawuje funkcji publicznych;

- nie wiadomo na jakiej podstawie Burmistrz przyjął, że osoby te nie są osobami pełniącymi funkcje publiczne;

- w swojej decyzji Burmistrz, nie wykazał by pytał pracowników czy zezwalają na udostępnienie danych w postaci zakresu obowiązków;

-Burmistrz co prawda w piśmie skierowanym do SKO wraz z moim odwołaniem napisał, że pytał pracowników czy wyrażają zgodę na udzielenie przedmiotowej informacji i że żadna z tych osób zgody na to nie wyraziła, ale

"Wskazać należy, iż uzasadnienia decyzji nie mogą zastąpić wyjaśnienia organu (Burmistrza) zawarte w piśmie przekazującym odwołanie do SKO. Poza tym okoliczność braku wyrażenia zgody przez pracowników na udostępnienie zakresu ich obowiązków nie ma żadnego odzwierciedlenia w przekazanych Kolegium aktach sprawy."

SKO zauważyło także, że występowałem o podanie jedynie stanowisk i do nich przyporządkowanych zakresów obowiązków, bez podania imion i nazwisk pracowników.

Zaskarżona przeze mnie decyzja była wadliwa też z tego powodu,

"że jej uzasadnienie nie odpowiada wymogom art. 107 par 3 Kpa. Zgodnie z tym przepisem uzasadnienie faktyczne decyzji powinno w szczególności zawierać wskazanie faktów, które organ uznał za udowodnione, dowodów, na których się oparł, oraz przyczyn, z powodu których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej, zaś uzasadnienie prawne - wyjaśnienie podstawy prawnej decyzji, z przytoczeniem przepisów prawa."