5 lipca br. w WSA w Łodzi zapadło rozstrzygnięcie dotyczące Uchwały Rady Miejskiej w Przedborzu w sprawie zasad usytuowania miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych na terenie miasta i gminy Przedbórz. Dziś opublikowano uzasadnienie.
Po raz kolejny WSA obnażył niekompetencję radnych przy uchwalaniu miejscowego prawa. Ale nie tylko ich. Również burmistrza, który w tej sprawie prezentował stanowisko swoich radnych. Martwo w tej sytuacji postawa radców prawnych zatrudnionych przez burmistrza, ponieważ przynajmniej oni powinni wykazać się znajomością przepisów prawa, bo to oni stoją za uchwałami przedborskiej rady.
Oto ciekawsze i ważniejsze tezy z uzasadnienia z przedmiotowego wyroku:
" Należy zgodzić się ze stanowiskiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, zawartym w powołanym wyżej wyroku z 29 listopada 2016 r. w sprawie o sygn. akt III SA/Łd 683/16, że nie może mieć znaczenia dla rozstrzygnięcia podnoszona przez Radę Miejską w Przedborzu argumentacja, co do zmian ustrojowych, gospodarczych i społecznych jakie miały miejsce od czasu uchwalenia powołanej ustawy o wychowaniu w trzeźwości, czy kwestia historycznego, zwartego układu architektonicznego, zawężającego niejako tradycyjnie przyjęty obszar handlowy miasta, czy też podnoszone kwestie nierównego traktowania przedsiębiorców, w zależności od miejsca prowadzonej przez nich działalności gospodarczej. Wskazać bowiem należy, iż ustawa o wychowaniu w trzeźwości powstała w poprzednim okresie ustrojowym i jej obecna interpretacja musi uwzględniać nowy kontekst sytuacyjny, wynikający z zasadniczej zmiany społecznego systemu wartości. Zmiana ustroju społeczno-polityczno-gospodarczego nie wpłynęła jednak na wagę problemu nadużywania alkoholu w społeczeństwie, a konieczność podejmowania aktywnych środków przeciwdziałania tym patologiom nie może być kwestionowana również współcześnie. Co istotne, wyrażone w ustawie cele, związane z ograniczeniem nadmiernej dostępności alkoholu, zwłaszcza dla młodzieży, nie są tylko postulatami politycznymi, lecz mają charakter wiążących norm prawnych."
(...)
"Można zatem stwierdzić, że swoboda gminy w zakresie tworzenia norm prawnych ustalających zasady usytuowania miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych jest ograniczona przez obowiązek realizowania celów ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. Tworzenie takich zasad, które stoją w sprzeczności z zadaniami gminy postawionymi przez ustawodawcę oznacza naruszenie prawa.
Odnosząc te uwagi do zaskarżonej uchwały Rady Miejskiej w Przedborzu z 27 stycznia 2017 r. stwierdzić należy, że przy podejmowaniu uchwały doszło do naruszenia przez gminę obowiązku realizacji zadań, o których mowa w art. 1 i art. 2 ustawy o wychowaniu w trzeźwości. Przyjęta przez Radę Miejską w Przedborzu odległość 20 m od obiektów chronionych oznacza bardzo bliskie, bezpośrednie sąsiedztwo z takimi obiektami, co w oczywisty sposób kłóci się z koniecznością realizowania obowiązku ograniczania dostępności do alkoholu, w szczególności w stosunku do osób nieletnich."
(...)
"Jak wynika z przytoczonych przepisów ustawa o wychowaniu w trzeźwości określa cele, które jednostka samorządu terytorialnego stanowiąc akt prawa miejscowego jest zobowiązana uwzględniać. Jeżeli zatem ustawodawca wskazuje, że celem omawianej ustawy jest między innymi ograniczenie dostępności alkoholu i motywowanie obywateli do powstrzymywania się od jego spożywania to obowiązkiem organu stanowiącego przepisy prawa miejscowego jest podporządkowanie się tym celom. Są one bowiem dla niego nie postulatami, lecz normami o charakterze wiążącym."
Sąd dostrzegł również poważne naruszenie przez Radę Miejską w Przedborzu, procedury uchwałodawczej przy podejmowaniu przedmiotowej Uchwały:
"W ocenie Sądu istotną wadę zaskarżonej uchwały stanowi również brak jej uzasadniania. Zauważyć bowiem należy, iż akty prawa miejscowego, a w szczególności uchwały rady gminy podejmowane na podstawie art. 12 ust. 1 i 2 ustawy o wychowaniu w trzeźwości powinny posiadać uzasadnienie. Powyższe wynika chociażby z przepisów § 131 ust. 1 w zw. z § 143 załącznika do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z 20 czerwca 2002 r. w sprawie "Zasad techniki prawodawczej". W orzecznictwie i piśmiennictwie podkreśla się, że organ wydający akt prawa miejscowego ma obowiązek sporządzenia uzasadnienia aktów prawa miejscowego."
(...)
"Brak uzasadnienia uchwały, zaliczanej do uchwał podejmowanych w ramach tzw. uznania administracyjnego, stanowi w świetle art. 147 § 1 ustawy p.p.s.a. istotne naruszenie procedury podejmowania uchwał, uniemożliwiające w praktyce sądowi faktyczną ocenę jej legalności. Dlatego też stanowić może podstawę do stwierdzenia jej nieważności."
Całość uzasadnienia znajduje się tutaj:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.